کشت درون شیشه‌ای گل محمدی (Rosa damascena Mill.) ژنوتیپ‌های استانهای آذربایجان شرقی و غربی

تکثیر گل محمدی به‌طور معمول به دلیل عدم تشکیل ریشه‌های نابجا به سختی صورت می‌گیرد. کشت درون شیشه‌ای، روش جایگزینی برای تکثیر ژنوتیپ‌های مذکور است. در این پژوهش تکثیر شاخه و ریشه‌زایی درون شیشه‌ای دو ژنوتیپ گل محمدی منطقه آذربایجان بررسی شد. تکثیر شاخه در محیط کشت MS صورت پذیرفت. در میان غلظت‌های مختلف TDZ و اکسین بیشترین ضریب تکثیر (33/1) و در ژنوتیپ آذربایجان غربی در تیمار حاوی 01/0 میلی‌گرم در لیتر TDZ و 5/0 میلی‌گرم در لیتر IBA بود. در حالی‌که ژنوتیپ آذربایجان شرقی بیشترین ضریب تکثیر (33/2) را در تیمار حاوی 01/0 میلی‌گرم در لیتر TDZ و 1/0 میلی‌گرم در لیتر IAA نشان داد. در تیمار‌های حاوی BAP و Kin و در ژنوتیپ آذربایجان غربی بالاترین تکثیر شاخه (2) در غلظت 5 میلی‌گرم در لیتر BAP بدست آمد. در ژنوتیپ آذربایجان شرقی بیشترین پر آوری شاخه (2/3) در غلظت 5/2 میلی‌گرم در لیتر BAP مشاهده شد. به منظور ریشه‌زایی شاخه‌های تکثیر شده در شرایط درون شیشه‌ای به محیط کشت MS تغییر یافته همراه با غلظت‌های مختلف هورمون NAA منتقل شدند. شاخه‌های ژنوتیپ آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی به ترتیب در محیط کشت MS تغییر یافته (یک سوم و نیمه قدرت) حاوی 1/0 و 2/0 میلی‌گرم در لیتر NAA ریشه‌دار شدند. در مجموع ژنوتیپ آذربایجان شرقی نسبت به ژنوتیپ آذربایجان غربی در محیط‌ها‌ی مورد آزمون پاسخ بهتری داد.